Jak dotąd najlepszy bas jaki miałem w rękach. Świetny, cieńki gryf. Vintage’owy wygląd oraz brzmienie. Made in the USA! ;-)
Regulacja przebiegła bez problemowo. Jedynie musiałem dokupić płaski klucz oczkowy w rozmiarze 1/4 inch, ponieważ w odróżnieniu od innych basów jest tutaj nieco inny system regulacji truss rods (prętów regulujących krzywiznę gryfu).
Zimne „luty”, zaśniedziałe styki, przerwa w połączeniu – takie są przyczyny nie funkcjonowania tego „sprzętu”. Oczywiście, są one już przeszłością ;-)
Chciałbym zwrócić szczególną uwagę osobom, które są zainteresowane zakupem jakiegokolwiek mikrofonu marki Shure.
Marka ta, jest powszechnie podrabiana. Dowodem tego są: „wysyp okazji” jak i „zbyt” atrakcyjne ceny w serwisach transakcyjnych. Egzemplarz, który otrzymałem do naprawy, po krótkiej weryfikacji okazał się być niestety podróbką!
Zainteresowanych szczegółową weryfikacją oryginalnośći odsyłam do poniższych odnosników jak i do pozostałych zasobów Internetu.
Uważajcie! :-)
Tym razem, wymiana zużytego gniazda wejściowego jack we wzmacniaczu gitarowym typu head.
Poszło jak po maśle ;-)
Wzmacniacz jest w zasadzie bezawaryjny – wszystko dzięki prostej konstrukcji i przemyślanemu design’owi.
Standardowy, pięciostrunowy bas ze stajni Ibanez’a. Seria BTB, czyli poprzedzająca serię Prestige.
Moja praca była głównie związana z regulacją, zwlaszcza z wysokością (akcją) strun – oczywiście, zakończona sukcesem ;-)
Jak na razie – mój najdłużej trwający projekt. Zajął trochę ponad miesiąc czasu, głównie ze względu na wymagane: spokój, precyzję i środki ;-)
Dodatkowo musiałem zaopatrzyć się w demagnetyzer, specjalny płyn do czyszczenia głowic (niestety niedostępny w Europie).
Przy każdym „projekcie” korzystam z najlepszych narzędzi, środków, akcesoriów. Nie uznaję fuszerek, a moim motto jest:
„ma być tak, jak po wyjściu z fabryki albo lepiej!”
Egzemplarz TTE, nad którym pracowałem pochodzi z pierwszej generacji (serial # poniżej 100). Aktualnie widuje się egzemplarze z numerem seryjnym bliskim 4000. Na dodatek – mój egzemplarz był składany i testowany przez samych designer’ów: Pana Michael’a Fuller’a oraz Pana Kiyoshi Sasaki, zatem jest to prawdziwy rarytas :-)
Na czym tak na prawdę polegała moja praca? Zdemontowałem praktycznie wszystko, co było możliwe ;) Na front panel’u echa znajdowały się minimalne ślady korozji, które zdecydowałem się usunąć w sposób chemiczny tak, aby nie naruszać „oryginalności” delay’a.
Cabinet, który jest pokryty białym tolex’em został odkurzony i wyczyszczony. Taki sam los podzielił wentylator, który znajduje się w środku i ma schładzać trzy, pracujące lampy. Oprócz tego, wyczyściłem obydwie, fizyczne głowice. Pierwsza z nich jest zamocowana na stałe i służy do nagrywania dźwięku na taśme. Druga z nich jest przesuwna i odpowiada za playback. Poprzez regulację położenia tej głowicy regulujemy czas trwania pogłosu.
Wszystkie elementy takie jak: capstan’y, roller’y, tape guide’y zostały wyczyszczone oraz zdemagnetyzowane. Jest to kluczowe, ponieważ bezpośrednio z nimi styka się taśma i to nie byle jaka – mastering’owa!
Podsumowując, był to bardzo ciekawy i pouczający projekt – moja wiedza dotycząca urządzeń taśmowych została poszerzona. Poznałem kilka ciekawych patentów jak i odkryłem jeden błąd projektowy, który po dziś dzień jest powielany :-P
Zdjęcia, które zamieściłem zostały wykonane telefonem komórkowym, dlatego jakość ich nie jest powalająca. Dodatkowo chciałbym podkreślić, że żadne ze zdjęć nie przedstawia TTE w stanie totalnego rozłożenia :-( Niestety, w trakcie takich projektów głównie skupiam się na wykonywaniu pracy, przez co dokumentowanie postępów schodzi na dalszy plan.
Z ciekawostek, mogę napisać, że zużyłem blisko 500 sztuk patyczków higienicznych ;-)
W planach na przyszłość pozostają zakupy: zapasu lamp, cartridge’y taśmowych oraz Custom Shop’owy TTE footswitch.
